การขออนุญาตผลิตภัณฑอาหารและยา
(ขอเครื่องหมาย อย.)
“อาหาร” ในพระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ. 2522 หมายถึง “วัตถุทุกชนิดที่คนกิน ดื่ม หรือนําเขาสูรางกาย แตไมรวมถึงยา
วัตถุออกฤทธิ์ตอจิตประสาท หรือยาเสพติดใหโทษ นอกจากนี้อาหารยังรวมถึงวัตถุที่ใชเปนสวนผสมในการผลิตอาหาร
วัตถุเจือปนอาหาร สี เครื่องปรุงแตงกลิ่นรสดวย”
ผลิตภัณฑที่ผลิตเพื่อจําหนายมีจํานวนหนึ่งที่เปนผลิตภัณฑที่คาบเกี่ยวหรือก้ํากึ่งวาจะเปนยาหรืออาหาร
เพื่อปองกันความสับสนในเรื่องนี้ สํานักงานคณะกรรมการอาหารและยาจึงกําหนดแนวทางในการพิจารณาวา
ผลิตภัณฑใดที่จัดเปนอาหาร ตองมีลักษณะดังนี้
1.
มีสวนประกอบเปนวัตถุที่มีในตําราที่รัฐมนตรีประกาศตามพระราชบัญญัติยาและโดยสภาพของวัตถุนั้นเปนไดทั้งยาและอาหาร
2. มีขอบงใชเปนอาหาร
3.
ปริมาณการใชไมถึงขนาดที่ใชในการปองกันหรือบําบัดรักษาโรค
4.
การแสดงขอความในฉลากและการโฆษณาอาหารที่ผสมสมุนไพรซึ่งไมจัดเปนยานั้นตองไมมีการแสดงสรรพคุณเปนยากลาวคือปองกัน
บรรเทา บําบัด หรือรักษาโรคตาง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น